„Poradnik pozytywnego myślenia” Matthew Quick

"Poznajcie Pata. Pat ma pewną teorię – jego życie to film, który zakończy się happy endem, czyli powrotem jego byłej żony. Pat musi tylko spełnić kilka warunków: robić codziennie setki brzuszków, czytać więcej książek, biegać ubrany w worek na śmieci, żeby zgubić ostatnie zbędne kilogramy, ćwiczyć bycie miłym i dwa razy dziennie łykać kolorowe pastylki. (Fakt, że Pat spędził kilka lat w zakładzie dla psychicznie chorych nie jest chyba wielkim zaskoczeniem). Niestety nic nie układa się tak, jak powinno. Nikt nie chce rozmawiać z nim o Nikki, jego ukochane Orły przegrywają kolejne mecze, a ojciec twierdzi, że Pat przyniósł pecha drużynie. Na domiar złego za Patem łazi piękna, choć równie stuknięta jak on Tiffany, prześladuje go Kenny G, a nowy terapeuta sugeruje zdradę jako formę terapii! Pat nie przestaje jednak myśleć pozytywnie. Czy to wystarczy, by osiągnął swój cel?"

O „Poradniku pozytywnego myślenia” mówiło się dużo, za sprawą filmu na podstawie powieści pana Quick'a. Przyznam, że ekranizacje obejrzałam wcześniej niż przeczytałam książkę. Dlaczego skusiłam się na film? Odpowiedź jest prosta: Jennifer Lawrence. Uwielbiam tę aktorkę i niemal od razu chciałam obejrzeć produkcje z jej udziałem. Dzień przed wyjazdem do kina usłyszałam o książce i postanowiłam ją przeczytać, co, jak się domyślacie, mi się udało.

„Jeśli bardzo się czegoś pragnie, zawsze jest nadzieja.”

Pat spędził kilka miesięcy swojego życia w „niedobrym miejscu”, czyli w psychiatryku. Dlaczego? Tego Wam nie powiem. Dzięki swojej mamie wraca do domu i liczy na to, że dzięki temu uda mu się zakończyć rozłąkę z Nikki.

Można powiedzieć, że mężczyzna na nowo poznaje świat. Przegapił kilka sezonów futbolowych, w których grała jego ulubiona drużyna Orłów. Wszystko co było mu dobrze znane zmieniło się. Czy Pat odnajdzie się w nowym-starym świecie?

„Ćwiczę bycie miłym, a nie stawianie na swoim.”

Wszystko zmienia się, gdy bohater przychodzi na kolacje do swojego przyjaciela. Poznaje tam Tiffany. Kobieta, tak jak Pat uczęszcza na terapie, bierze leki, bo po stracie męża zagubiła się.

Od czasu kolacji Tiff biega z Patem. Poprawka! Za Patem. Mężczyzna nie wie dlaczego i chociaż z początku denerwuje go zachowanie kobiety, później przyzwyczaja się do takiego rozwoju wydarzeń.

Bohater uczęszcza na terapie, ćwiczy, ogląda mecze Orłów. Z czasem odkrywa tajemnice, które ukrywała przed nim rodzina.

„Patrzenie na chmury pod słońce jest bolesne, ale jak większość rzeczy, które przynoszą ból, pomaga.”

Przez większą część powieści miałam wrażenie, że Pat to takie „duże dziecko”. Czasami mi to przeszkadzało, czasami nie. Bohater cały czas myślał o tym jak odzyskać Nikki. To wspaniałe, że tak bardzo starał się stać lepszy dla ukochanej. Bardzo podobało mi się to co stało się na końcu. Zachował się cudownie.

Tiffany jest całkiem inna niż jej przyjaciel. W przeciwieństwie do Pat'a nie jest pozytywnie nastawiona do życia. Nie lubi, gdy się o niej mówi. Czasami kłamie jak z nut i gdyby nie film do końca nie wiedziałabym, że zrobiła to co zrobiła.

„Potrzebujesz przyjaciela. Jak każdy”

Czy warto przeczytać „Poradnik pozytywnego myślenia”? Według mnie tak. To ciekawa i barwna historia dwójki zupełnie różnych ludzi. Opowieść pokazuje, że z czasem każdy się zmienia i nie pozwala nam nie myśleć pozytywnie!

Dla tych, którzy oglądali film i nie chcą sięgnąć po książkę mówię: przeczytajcie. Powieść jest zupełnie inna. Po przeczytaniu uznałam, że tylko w lekkim stopniu ekranizacja ukazała treść książki.

Moja ocena: 8/10

________________________________________________________________________

Jakaś krótka ta recenzja :O 

Myślałam, że ostatnią dodałam w środę, a tu wchodzę i patrze, że w sobotę i dopiero dzisiaj znalazłam chwilę, aby wstawić :D

Ktoś też musi wybrać szkołę ponadgimnazjalną? Na jakie profile się wybieracie? :D